Groep 8 ging naar Kamp Vught.
Verslag van Luuk van der Voort (groep 8 Roosje)
We fietsten ongeveer een half uur op de heenweg. We kwamen om 10.30 uur op 24 maart aan bij Kamp Vught. Na aankomst werden we verdeeld in groepen en we gingen naar binnen. Een oudere meneer heeft ons begeleid, hij kon goed vertellen. De rondleider leidde ons door een gang met een glazen muur, als je door de glazen muur keek, zag je een deel van kamp Vught. Daarna gingen we naar buiten, we zagen daar een maquette van het kamp Vught van vroeger, vlak bij de Schutterstoren. De maquette was de oppervlakte van een halve barak. De andere helft van de barak die stond nog en daar konden we in kijken. De rondleider vertelde ons daar hoe de mensen tijdens de tweede wereldoorlog daar sliepen en dat je stokslagen kreeg als je matras niet strak opgemaakt was. Vervolgens gingen we naar buiten en vertelde hij dat je vroeger niet dichter dan 10 meter bij de hekken mocht komen, anders werd er op je geschoten. Bij het kindermonument zag je heel veel namen van Joodse kinderen die gestuurd werden naar kamp Westerbork om van daaruit doorgestuurd te worden naar Obiborg. Er stonden namen van kinderen van 15 jaar, 10 jaar, een paar maanden en er was zelfs een kleine jongen van 6 dagen.
Daarna liepen we langs de gevangenismuur en kwamen we bij de crematieplaats. Daar gingen we in en zagen we de oven, waarin de overleden gevangenen verbrand werden. Er is daar ook een plek waar een gat zat waar de as in werd gegooid. We hebben bij de gedenkmuur briefjes geschreven waar we op zetten dat we willen dat dit nooit meer gebeurt.
Na een korte wandeling van 10 minuten kwamen we bij de Fusilladeplaats. Daar hebben we een kwartier rondgekeken en zijn we weer terug gewandeld. Toen was het echt tijd voor de lunch, we hadden honger. We zijn op de fiets weer naar huis gereden.
Kamp Vught was leuk, maar dan leuk op een interessante manier.
